Η ζωή τα φέρνει έτσι που κάποια διαφορετικά περιστατικά συμπίπτουν χρονικά. Ενώ ο Ρώσος ακτιβιστής Αλ. Ναβάλνι πεθαίνει στις ρωσικές φυλακές στις 16 Φεβρουαρίου, σε λίγες μέρες κρίνεται η ζωή του εκδότη Τζούλιαν Ασάνζ στα χέρια της βρετανικής «δικαιοσύνης». Άραγε, ποιοί είναι χειρότεροι δεσμώτες, το Κρεμλίνο, το Λονδίνο ή η Ουάσινγκτον;
Την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου, εξοργισμένη η βρετανική κυβέρνηση κάλεσε διπλωμάτες της πρεσβείας της Ρωσίας στο Φόρεϊν Οφις για να τους καταστήσει σαφές πως οι ρωσικές αρχές θεωρούνται «πλήρως υπεύθυνες» για τον θάνατο του αντιπάλου του Κρεμλίνου Αλεξέι Ναβάλνι.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, αφού υποστήριξε ότι ο «Αλεξέι Ναβάλνι πολέμησε για τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Για τα ιδανικά του, έκανε την απόλυτη θυσία» προσθέτοντας ότι η «η ΕΕ θεωρεί το ρωσικό καθεστώς ως αποκλειστικό υπεύθυνο για αυτόν τον τραγικό θάνατο».
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει την ευρύτερη δυτική στάση και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. «Ο Αλεξέι Ναβάλνι αγωνίστηκε σθεναρά για τη δημοκρατία και στάθηκε απέναντι σε ένα βάναυσο, αυταρχικό καθεστώς» τόνισε σε ανάρτησή του.
«Ένα καθεστώς που φρόντισε ο Ναβάλνι να το πληρώσει με τη γενναιότητά του πρώτα με την ελευθερία του και τώρα με τη ζωή του» πρόσθεσε.
Φαίνεται ότι οι πληροφορίες του Έλληνα πρωθυπουργού ήταν τόσο σίγουρες για το τι συνέβη, ώστε να ρίχνει περαιτέρω λάδι στη φωτιά στις σχέσεις με μια μεγάλη χώρα με την οποία η Ελλάδα είχε ανέκαθεν δεσμούς, ακόμα και τη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Για την περίπτωση της σφαγής αμάχων από το Ισραήλ το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ζητάει αυτοσυγκράτηση και κάποιες έρευνες από το Ισραήλ, μα για τον θάνατο ενός δημοσιογράφου στη Ρωσία οι αμερικανικές υπηρεσίες -και η Αθήνα- είναι απόλυτα σίγουρες ποιός είναι ο ένοχος, δίχως να κρατάνε έστω τα προσχήματα με μια αυστηρή ανακοίνωση, τουλάχιστον σε αρχικό στάδιο.
Σιγή ιχθύος από Δύση και Αθήνα για Ασάνζ
Ενώ λοιπόν ο Ναβάλνι επαινείται από δυτικές κυβερνήσεις και κάποιους οπαδούς του επειδή ήταν αντι-πουτινικός, για τον Τζούλιαν Ασάνζ, τον ιδιοφυή ιδρυτή της πλατφόρμας Wikileaks δεν περισσεύει τέτοια συγκίνηση.
To 2009, του απονεμήθηκε το βραβείο Τύπου της Διεθνούς Αμνηστίας, ενώ έχει βραβευθεί και από το βρετανικό περιοδικό Εconomist με το βραβείο Index on Censorship το 2008. Το 2010, σε ψηφοφορία του περιοδικού New Statesman ήρθε στην 23η θέση στα «50 πρόσωπα που επηρεάζουν περισσότερο τον κόσμο το 2010», ενώ η ομάδα πρώην αξιωματούχων της CIA, η Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence του απένειμε το βραβείο Σαμ Ανταμς, για την ακεραιότητα και την ηθική του ως πληροφοριοδότης.
«Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και την ευημερία του Ασάνζ, όπως επίσης δεν έχουν κάνει για τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους φυλακισμένους»
Ωστόσο, ξαφνικά μετά το 2010 οι αρχές χωρών της Δύσης με πρώτες τις αμερικανικές, ανακάλυψαν ότι είναι «εγκληματίας».
Τη Δύση δεν την πειράζει εάν τον Τζούλιαν Ασάνζ τον παίρνει σηκωτό για να τον φυλακίσει, αλλά βγαίνει από τα ρούχα της, όταν ο Ναβάλνι διώκεται από τις ρωσικές αρχές.
Σε λίγες μέρες και συγκεκριμένα, στις 20 και 21 Φεβρουαρίου 2024, το Ανώτατο Δικαστήριο στο Ην. Βασίλειο θα αποφασίσει εάν ο Τζούλιαν Ασάνζ θα έχει περαιτέρω ευκαιρίες να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον της βρετανικής δικαιοσύνης, ή αν τελικά θα πρέπει να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οι Βρετανοί είναι πιθανό να τον εκδώσουν στις ΗΠΑ, όπου θα καταλήξει στις φρικτές αμερικανικές φυλακές.