Σέσαρ Λουίς Μενότι: Όταν έκανε τον Μαραντόνα να κλάψει.
Ο μεγάλος αιρετικός του αργεντίνικου ποδοσφαίρου Σέσαρ Λουίς Μενότι έφυγε από τη ζωή στα 85 του χρόνια αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά που εν πολλοίς συνδέεται με τον μύθο του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Η πορεία των δύο ανδρών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Μπιανκοσελέστε αλλά και με το σμίλευμα μίσους και αγάπης στην πολύχρονη σχέση τους.
Ο Μενότι ήταν ο άνθρωπος που χάρισε τη μεγαλύτερη χαρά στον Ντιεγκίτο αλλά και τη μεγαλύτερη λύπη. Ο ξερακιανός κομμουνιστής και μεγάλος φιλόσοφος του ποδοσφαίρου ήταν αυτός που έντυσε τον Μαραντόνα για πρώτη φορά στα χρώματα της Εθνικής Αργεντινής, στις 27 Φεβρουαρίου 1977, στην ηλικία των 16 ετών, τριών μηνών και 28 ημερών, αλλά και αυτός που λίγους μήνες αργότερα τον «έκοψε» από το ρόστερ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978.
«Εκλαψα πολύ, έκλαψα τόσο που…δεν ξέρω. Ούτε το 1994 όταν συνέβη το γεγονός με το ντοπάρισμα δεν έκλαψα τόσο. Ποτέ δεν συγχώρησα τον Μενότι για τον αποκλεισμό μου ούτε και πρόκειται να τον συγχωρήσω, αλλά ποτέ μου δεν τον μίσησα. Εκείνη τη μέρα, την πιο θλιβερή της καριέρας μου, ορκίστηκα ότι θα εκδικηθώ.
Ηταν η μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής μου, με σημάδεψε για πάντα», περιγράφει ο Ντιέγκο Μαραντόνα εκείνες τις δραματικές στιγμές στο βιβλίο του «Εγώ, ο Ντιέγκο».
Τον Δεκέμβριο του 2017, μιλώντας στο ράδιο Miter, ο Flaco παραδέχτηκε το μεγάλο του λάθος να μην πάρει τον Μαραντόνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978.
«Εκανα λάθος που δεν πήρα τον Ντιέγκο στο Μουντιάλ του ’78, αλλά στη συνέχεια έγινα παγκόσμιος πρωταθλητής και κανείς δεν είπε τίποτα. Ο Ντιέγκο ήταν ο σπουδαιότερος παίκτης της Αργεντινής».
Το 1979 ο Μενότι οδήγησε την Κ20 της Μπιανκοσελέστε την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με ηγέτη τον Μαραντόνα, ενώ οι δύο άνδρες συνεργάστηκαν και στο Μουντιάλ του 1982 το οποίο τελείωσε άδοξα για τον Ντιεγκίτο με την αποβολή του στο ματς με τη Βραζιλία και τον πρόωρο αποκλεισμό.
Δάσκαλος και μαθητής συνεργάστηκαν και στην Μπαρτσελόνα την περίοδο 1982-1984. Δεκαετίες αργότερα ο Μενότι πλήγωσε ξανά τον Ντιέγκο, όταν σε συνέντευξή του στο Radio Splendid ξεχώρισε τον Πελέ ως τον καλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.
«Το λέω αυτό με τη σιγουριά ότι έχω ζήσει κοντά του για έναν χρόνο, παίζοντας μαζί του κάθε μέρα, με το να είμαι αναπληρωματικός του. Ο Πελέ ήταν κάτι αδύνατο και ανεπανάληπτο για μένα», είχε δηλώσει πολλές φορές.
Τα μεταγενέστερα χρόνια είχε ξεσπάσει πόλεμος στο αργεντίνικο ποδόσφαιρο μεταξύ των σχολών του «μενοτισμού» (Μενότι) και του «μπιλαρντισμού» (Μπιλάρντο), των προπονητών που οδήγησαν την Μπιανκοσελέστε στην κατάκτηση του πρώτου και του δεύτερου Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Αν και ο Μαραντόνα είχε σηκώσει την «κούπα» το 1986 υπό τις οδηγίες του Μπιλάρντο, το 2017 δήλωσε πως «ο καλύτερος προπονητής στην ιστορία του αργεντίνικου ποδοσφαίρου ήταν ο Μενότι».
Είχε εκφράσει επίσης την άποψη πως ο Flaco έπρεπε να έχει θέση στην ομοσπονδία, την οποία τελικά απέκτησε δύο χρόνια αργότερα ως τεχνικός σύμβουλος. «Είναι ο μόνος που μπορεί να αλλάξει την πορεία αυτής της ομάδας όπως έκανε πριν από 45 χρόνια», είχε σχολιάσει ο Ντιεγκίτο την επιστροφή του Μενότι.
Την ημέρα που πέθανε ο Μαραντόνα ο Μενότι είχε εκφράσει την οργή του για το περιβάλλον του αστέρα του ποδοσφαίρου γιατί τον βοήθησαν ελάχιστα. Τότε είχε κάνει την περίφημη δήλωση: «Η επιτυχία σε οδηγεί στο χείλος του γκρεμού. Ένα βήμα μπροστά σε οδηγεί στο θάνατο, ένα βήμα πίσω στη δόξα».
Ο θάνατος του Ντιεγκίτο είχε συγκλονίσει τον δάσκαλό του. «Είμαι συντετριμμένος. Δεν υπάρχουν λέξεις που μπορούν να ειπωθούν».
Στο φευγιό του Flaco αντέδρασε άμεσα ο λογαριασμός του Μαραντόνα στο Instagram: «Ολος ο θαυμασμός και η αγάπη συνοψίζονται σε μία φωτογραφία. Είθε να αναπαυθείς εν ειρήνη», γράφει το μήνυμα που συνοδεύει μια φωτογραφία του Μενότι με τον Ντιέγκο να αγκαλιάζονται στις 28 Νοεμβρίου 1993 πριν από αγώνα της Μπόκα Τζούνιορς στην οποία ήταν προπονητής ο Flaco με τη Νιούελς Ολντ Μπόις στην οποία αγωνιζόταν τότε ο Μαραντόνα. Μετά το ματς ο Θεός του αργεντίνικου ποδοσφαίρου εξέφρασε την αγάπη του για τον Μενότι και του ευχήθηκε όλα τα καλά του κόσμου.